Unutmak hem can sıkıcı, hem de asap bozucu bir şeydir. Bir şeyi çok andırmak istediğimizde neden unutuveririz? Hafızamızı zorlamaktan bıraktığımızda, saatler ya da günler sonra …
Unutmak hem can sıkıcı, hem de asap bozucu bir şeydir. Bir şeyi çok andırmak istediğimizde neden unutuveririz? Hafızamızı zorlamaktan bıraktığımızda, saatler ya da günler sonra neden unuttuğumuz bir şeyi hatırianz? Hatıralarımız beynimizin içinde bir yerde durmaktadırlar, kaybolmuş değildirler. Bununla beraber yeniden de bazen bu anılan andırmakta zorlanınz. Beynimiz bilgiyi ufak parçalara dağılarak gizleme özelliğine sahiptir. Caddede tesadüftüğümüz bir ahbabımızın ismini andırmak için öncelikle o şahsı daha evvel nerede gördüğümüzü gözümüzün önünde canlandırmaya çalışır sonra da ondan bağımsız olarak ismini anımsayıveririz. Bu operasyon öteki birçok yasaklayıcı unsur suratından ayrılınabilir. Evham da andırmayı eforlaştırır. Kendinize güvenin, istediğiniz bilgi oradadır ve ortaya çıkacaktır. Bazen azıcık beklemeniz gerekebilir.
Johns Hopkins Üniversitesi analistleri beynin değişik bölümlerindeki elektrik akımlarının ölçülmesiyle tek bir nesnenin hafızasının bir hayli bilgi parçacıklarından oluştuğunu ortaya çıkarmışlardır. Bu surattan da bir şeyi unutmak bazen bu laf konusu şeyi unuttuğumuz anlamına gelmez. Bu bağlamda, farklı bilgi parçacıkları arasında bir mani olduğu anlamına kazanç.
