Ekseriyetle anda hissedilen bir şey değildir. Doğal ki anda da tasa olabilir örn yangın üzere. Anda da tasa olmasına karşın daha çok hayatımıza tesir eden telaş gelecekteki telaştır.
Şayet yapmayı istek ettiğiniz yahut hayal ettiğiniz bir şey varsa buna olağanda heyecan duymayı bekleriz. Şayet o heyecan bloke edilirse tasaya dönüşür.
Heyecan insanı hareket ettirmeye iterken , telaş insanı fiyat. Heyecanın bloke olmuş hali korkudur diyebiliriz.
Hareket edemezsiniz, hiçbir şey yapamazsınız. Aklınızda daima o var lakin ona ulaşmadıkça daha çok telaşa düşersiniz.
Her baslamak istediğinizde o şeye; aman zati beceremem , zati masraf , aman artık nasıl olcak, onu yapmakta sıkıntı, üzere daima kendinizi bloke eden fikirler telaş ile birlikte artar.
Bunun için ne yapacağız bu kanıları destekleyici niyetlere çevireceğiz:
Örn: her türlü şey olabilir ancak ben yaparım, birinci vakitler biraz şiddetli olsa da bir biçimde hallederim üzere kendinizi harekete geçirici şeyler söyleyerek öncelikle o blokeyi ortadan kaldırıp ve destekleyici olabilirsiniz. Yani bu nokta da bir şeye başlamak ile ilgili olumsuz niyet çok fazlaysa korkuda çok fazla olacaktır.
Örneğin; bu bir bağlantı kurmakla ilgili de olabilir. “Şimdi birini tanıyana kadar ooo çok güç, esasen her alaka problemli baksana, en bastan birini etkile kim uğraşacak, aslında nasıl güveneceksin. Bu tıp cümleler olduğunda bir münasebete başlamak ve yaşamak ile ilgili gereksiniminizi yok sayan ve olumsuz beklentilerin ağır olduğu cümleler var demektir. Bu durumda etrafınıza bakmazsınız ve kendinizi bir alaka için motive etmezsiniz. Bu gereksinimi yok saymakla ise bu gereksiniminiz da yok olmayacaktır bu da telaş olarak ortaya çıkacaktır.
Bazen neye kaygılandığınızı bilmeden daima o huzursuzluk içinizde olabilirsiniz. Bu nokta da korku aslında bize bir gereksinimimizin hatırlatmasını yapıyordur. Neyle kontaklı olduğunu bilmediğimiz telaşları bir araştırmak gerekiyor. Her his da olduğu üzere telaşın da ne söylediğini araştırmak gerekiyor. Daha sonra bu duyguyu heyecana çevirmek uygun olur. Tasadan muzdarip olan şahısların durumu fark etmeleri daha çok vücutları üzerinden olur. Vücudun bu kadar ağır kendini fark ettirdiği bir yerde başka seyleri görmek biraz daha sıkıntı olacaktır ancak hayatta nelere çok duyarsızsınız ve görmüyorsunuz bunlara bakmak gerekli. Evet sağlıklı olmak ve sağlıklı kalma gereksinimi yüksek lakin, örn; sevilmek, başarılı olmak. Yahut öbür gereksinimlerinizin farkında mısınız? Aslında nelerin farkında nelerin degiliz buna bakmak gerekli. Dikkati tek bir yere verdiğimiz vakit ve bu yalnızca vücut sıhhati tarama olduğunda başkaları için vakit ve alanda kalmıyor. Doyum sağlamak açısından hayatta diğer alanlara da vakit ayırmak çok kıymetli.
