Gündelik olarak yediğimiz, doğal ve sağlıklı olduğunu düşündüğümüz birçok yiyecek, vücudumuzun savunma sistemlerini uyararak olumsuz tesirler yaratabilmektedir.
Besin Hassaslığı ve Hastalıklarla İlgileri
Gündelik olarak yediğimiz, doğal ve sağlıklı olduğunu düşündüğümüz birçok yiyecek, vücudumuzun savunma sistemlerini uyararak olumsuz tesirler yaratabilmektedir. Besin hassaslığı, muhakkak besinlerin gereğince sindirilemeyince ortaya çıkan yapıtaşı moleküllerine karşı vücudunuzun savunma sisteminin uyarılması tepkisidir. Bu durum, daima tıpkı, ihtar ile daha da şiddetlenir. Savunma sisteminin olumsuz yansıları “Gıda Duyarlılığı” olarak isimlendirilir ve bedende birçok kronik(süregelen) şikayetlere neden olur. Besin hassaslığı tedavi edilemezse süregelen(kronik) hastalıklar ortaya çıkar. Alerjen ikazlara savunma düzeneğinin verdiği karşılık sonucu vücudumuzda çok ölçüde zararlı-toksin ortaya çıkar. Bu ziyanlı toksinlerin temizlenmesi kapasitemizi aşmaya başlar ve bedenimizde birikir.Biriken zararlı-toksik unsurlar dokularda hudut sitemimizi uyararak süregelen ağrı ve kronik hastalıklara neden olur.
Besin Hassaslığı, besin alerjisi ile karıştırılmamalıdır. Her iki durum da savunma sistemimizin bir cins karşı koyma reaksiyonudur. Fark, Besin Hassaslığına IgG, besin alerjisine IgE antikorlarının aracılık etmesidir. Besin alerjisi az bireyde ve az sayıda besine karşı görülür. Kısa müddette önemli şikayetlere neden olur. Alerjinin belirtileri çok süratli ve alevlenmiş olarak geliştiğinden kişinin kendisi de o besinleri, dikkat ederse belirleyebilir ve o besinlerden uzak durur. Örneğin, süte alerjisi olan bireyler, süt içeren gıdayı tükettikten yaklaşık bir saat sonra önemli teneffüs zahmetine girer, çarpıntı ve terleme buna eşlik eder. Bu durumu bir sefer yaşayan kişi o besinlerden zati artık uzak durarak vücudunu korur.
Besin Hassaslığında yediğimiz yiyeceklerin olumsuz tesiri 8-72 saat ortasında çıkmaya başlar. Gün içinde birçok yiyecek yendiği için, yaşanılan sorunun besinden kaynaklı olduğu insanların aklına pek gelmez. Gelse de hangi besinden olduğunu belirlemesi epey zordur. Örneğin, sabah kahvaltıda yumurta yemiş sonra geceye kadar farklı besinler tüketmiş birini düşünelim. Gece yatmadan ya da sonraki sabah ortaya çıkmış bir barsak probleminin sebebinin, sabah yemiş olduğu yumurta olduğunu kimse düşünmez. Bu durumu bir doktor dahi ayırt edemez.
Yiyeceklerin yenmesi sindirilmesi ve ziyanlı kısımlarının vücudumuzdan atılması ortasındaki süreçte, besinler daima bir sindirilme ve parçalanma süreçlerine uğrarlar. Birinci olarak ağızda parçalanmaya başlayan besinler, daha sonra mide asitleri ve hareketleri ile aşikâr bir kıvama gelir ve barsağa geçerler. Barsakta, safra kesesi ve pankreastan gelen çeşitli sindirim enzimlerinin tesiriyle bu yiyecekler en küçük modüllere yani yapıtaşı molekülleri olan aminoasitlere kadar ayrıştırılırlar. Sindirilmiş yapıtaşı molekülleri; lenfatik sistem sıvısına akabinde toplardamarlardaki kana karışarak karaciğere ulaşır. Karaciğerde süreçlerden geçerek gerekli organlarda kullanılmak üzere bedene dağıtılırlar.
Bedenimizde çeşitli enzimlerin yetersiz yahut kalitesinin düşük olması; barsak florasında(yararlı mikroplar) bozukluklar yahut öteki barsak hastalıkları, yiyeceklerin barsakta sindirilmesini zorlaştırır. Proteinlerin, aminoasitlere kadar parçalanması engellenmiş olur. Bu aminoasitler lenfatik sisteme ve kana parçalanmadan geçerler. Lenfatik sistem bedenin birinci ve en temel savunma düzeneğidir. Bu savunma sistemi, düzgün sindirilmemiş yiyeceklere yabancı bir unsur üzere davranır ve savunma sistemini harekete geçirerek saldırır.
Savunma hareketi sonucu vücudumuzda önemli tepkiler ve yan tesirler oluşur. Vücudun savunma unsurlarının kan seviyeleri artar. Bu zararlı-toksik unsurların vücudumuzdan uzaklaştırılması yada zararsız hale getirilmesi gerekir. Bu zararlı-toksik hususların zararsız hale getirilmesinde başta karaciğer olmak üzere, böbrek, akciğer, cilt büyük vazife alır. Lakin daima zararlı- toksik unsur oluşumu sonucu bu organlarımızın kapasiteleri aşılır. Bu aşılma sonucunda zararlı-toksik husus birikmeye başlar. Bu zararlı-toksik hususların birikmesi arttıkça hudut sistemimizi uyararak çeşitli belirtilere neden olurlar. Bu durum, doku ve organ kaybına neden olmadan evvel, klasik laboratuar ve görüntüleme sistemleri ile belirlenemediği için anlamlandırılamayan çeşitli şikayetler oluşturur. Halsizlik, yorgunluk, uykusuzluk, sindirimin yavaşlaması, gaz, şişkinlik, reflü üzere kesin teşhis konulamayan, gereğince tedavi edilemeyen rahatsızlıklara yol açar.
Kişinin sindirilemeyen gıdayı, bilmeden daima tüketmesi durumunda bu savunma düzeneği ve savunma elemanları, zararlı-toksik husus üretimine devam ederek vücuda ziyan vermeye başlar. Süregelen, ismi konulamayan yahut lakin ilerlediğinde teşhis konulan birçok kronik hastalık gelişmeye başlar.
Besin hassaslığının, zararlı-toksik unsurlar üzerinden süregelen(kronik) rahatsızlıkların oluşmasında büyük bir etken olduğu kabul edilmektedir. Kronik hastalıklar, genel olarak immun sistemin, ilgili besinlere karşı tepki vermelerinden kaynaklanmaktadır. Kronik hastalıkların, bayanları erkeklere oranla iki kat daha fazla etkilediği tespit edilmiştir. Besin hassaslığı bayanlarda daha sık rastlanmakta ve sindirim sisteminde birçok şikayete, hastalığa sebep olmaktadır.
Bunların başlıcaları; şişmanlık, kilo verememe, irritabl barsak sendromu, barsak gazı, karın şişkinliği, kabızlık, ishal, ağızda yaralar, üst karın ağrıları, mide krampları, reflü, barsakların süregelen hastalıkları, iltihabi barsak hastalıkları, kolitdir.
Sindirim sistemi dışında ise cilt sorunlarına (örn. sivilceler, lekeler, kaşıntı, dermatitler, egzamalar, sedef, cilt alerjileri vs.), sellülit, romatizmal eklem hastalıklarına, romatolojik yumuşak doku hastalıklarına, süregelen farenjite, sık sık nezle gribe yakalanmaya, astım üzere üst teneffüs yolu mukozası hastalıklarına, sabahları kalkamama, daima yorgunluk, depresyon, uyku bozukluklarına, baş ağrısına, migrene ve tedavi edilemeyen ağrılara neden olur.
Araştırma sonuçları açıkça ortaya koymuştur ki, severek yediğimiz ve organik, doğal, faydalı zannettiğimiz bir besin, yıllarca bize büyük rahatsızlıklar yaşatmış olabilir.
Görülüyorki; klasik muayene ve laboratuar-görüntüleme metotları ile tabipler tarafından nedeni ortaya konamayan, daima ilaç kullanmamıza sebep olan ve tüm ilaçlara karşın istenilen seviyede güzelleşmeyen hastalıkların temelinde Gıda Duyarlılığıyatabilir.
Gıda Duyarlılığının saptanması ve tedavi sürecinin başlaması, nedeni saptanamamış ve daima ilaç kullanılması gereken birçok hastalığa güzelleşme umudu olmuştur.
Besin Hassaslığı Testleri
Test için 2-3 ml venöz damardan kan örneğine gereksinim duyulmaktadır. Kanda besinlere karşı oluşmuş Ig G antikor ölçümleri yapılır ve çok sayıda (200-250) besine karşı, bedenimizin savunma sistemi tarafından oluşturulmuş antikorlar saptanır. Ig G antikorlar kapiller kanda % 45 oranında kayba uğrarlar, bu nedenle kapiller(parmaktan alınan) kandan yapılan ölçümler % 40 yanılmayla ölçüm yapar. Ölçümlerin venöz kandan yapılması daha hakikat sonuçlar vermektedir.
Besin hassaslığı yanında, buna neden olabilecek bozuklukların tespiti kıymetlidir.Böylelikle besin hassaslığı nedeniyle kısıtlanan beslenme rejimlerinden daha kısa müddetlerde ve kalıcı olarak kurtulmak mümkün olmaktadır.
Bilhassa sindirimin yetersizliği ve barsaklardaki flora bozukluğu besin hassaslığına neden olmaktadır. Barsaklardaki maya mantarının artmış olması da besin hassaslığını arttırmaktadır. Besin hassaslığının tedavi edilmemesi, sonuçta; organ bozukluklarına (disfonksiyonlar), metabolik latent asidoz, hormonal disfonksiyon, ağır metal birikimi üzere birçok kronik hastalığa neden olacak meselelere sebep olmaktadır.
Besin hassaslığının yıllardır devam ettiği düşünülürse; evvelden şikayet oluşturmayan durumlar, vücudun çeşitli sistemlerinde bozukluklar yaptıktan sonra şikayetler oluşturmaktadır. Bu, bedenin dokularındaki zararlı-toksik hususların yani asiditenin artması sonucunda gelişmektedir. Bunun en bariz örneği; dokulardaki asiditenin artması sonucunda, teşhisin güç konulduğu ve gereğince tedavi edilemeyen romatizmal ağrılı kas-eklem-iskelet sistemi hastalıklarının ortaya çıkmasıdır.
Kimi hormonal bozuklukların temelinde de besin hassaslığı yatabilmektedir. Memnunluk hormonu olarak da bilinen Serotonin'in %70'i barsaklardan salgılanmaktadır. Besin hassaslığı durumunda Serotonin gereğince salgılanamamaktadır. Hormon seviyeleri kâfi olmasına karşın hormonların hücre üzerindeki algılayıcılarının azlığı yahut bozukluğu da hormonal bozukluk şikayetlerine sebebiyet verdiği, araştırmalarla ortaya konmuştur. Hormonal disfonksiyonlar birinci olarak kronik yorgunluk sendromu olarak isimlendirilen daima bir yorgunluk, halsizlik, mutsuzluk, alınganlık şikayetleriyle karakterize tabloyu oluşturmaktadır. Bu hastalık şikayetleri üzerine serotonin hormonunun tesiri çok büyüktür. Besin hassaslığı yaşayan bir barsakta serotonin salgılanması bozulmaktadır.
Çağdaş hayat içinde yalnızca besinleri değil besinlerle birlikte kimyasalları da yiyeceklerle alıyoruz. Bu kimyasal unsurlar içinde vücudumuzun tanımadığı ve baş edemediği moleküler yapıtaşları vardır. Bu ziyanlı yapıtaşları vücudumuz tarafından tanınamadığı için zararsız hale getirilememekte ve atılamamaktadır. Bu durumda bu hususlar vücudumuza ziyan verir duruma gelmektedir. Bu yapıtaşı moleküllerin ortasında vücudumuza en çok ziyan veren kimyasalların başında; ağır metaller gelmektedir. Ağır metaller nefes ile teneffüs yolundan yahut aşılar-ilaçlar yoluyla tedavi maksatlı vücudumuza girmektedir. Vücudumuza yabancı olarak dışarıdan giren, savunma sistemimizin tanımadığı ve baş edemediği bu ağır metaller, dokularımızda birikmektedir. Bu metal birikmeleri, klasik muayene yahut laboratuar-görüntüleme teknikleri ile saptanamaz.
Ağır metal birikmeleri açıklanamayan ve başta kanser olmak üzere gereğince tedavi edilemeyen birçok hastalığın ortaya çıkmasına sebep olur. Yapılan ağır, ağır ilaç ve büyük cerrahi operasyonlara karşın, hastalıklar durdurulamaz. Meğer hastalığa ve tedavilerin başarısızlığına sebep olan, dokulara çökmüş ağır metaller olabilmektedir. Ağır metal yüklenmesi besin hassaslığına da neden olabilmektedir. Bilhassa katkı unsurlu, işlenmiş ve paketlenmiş besinlerde çok ölçüdeki zararlı-toksik unsurlara ek olarak ağır metallerde yer almaktadır. Bunların dikkatli tüketilmesinde fayda vardır.
Sonuçolarak rastgele bir Gıda Hassaslığı Testi ile yalnızca besin hassaslığını saptayıp beslenme rejimlerini belirleyebilirsiniz. Lakin beslenme planı bozulduğunda şikayetler tekrar olabilmektedir. Bu durumda beslenme planına çok uzun mühlet devam etmek gerekmektedir.Meğer besin hassaslığına sebep olan nedenleri de tespit etmek ve tedavi etmek gerekmektedir.Beslenme planınızın yanında, nedenlerin tedavisi ile sıhhatinize daha kısa müddette ve kalıcı olarak kavuşabilirsiniz. Besin hassaslığında, temel nedenin tedavisinin sağlanması ile de beslenme planlarının kullanımı 3-6 ay müddetten sonra büsbütün bırakılabilecektir.
Besin hassaslığı testlerindeki besin sayısının 200-250 seviyelerinde olması, besin planlarının daha kolay yapılabilmesini sağlayacaktır. Sonuçta bu durum beslenme planına ahengi artırarak tedavi muvaffakiyetini da arttırmaktadır. Besin hassaslığı tedavisinde beslenme planı kadar besin hassaslığına neden olan etkenlerin ortadan kaldırılması da gerekmektedir.
Günümüzde kullanılan check-up olarak yaptırdığımız klâsik laboratuvar ve görüntüleme testleri organlarımızda önemli hücre, doku hasarı olduğunda gösterebilmektedir. Bu durumlarda organı yahut hücreleri kurtarmak çok sıkıntı olmakta, daima ilaç kullanmak zorunda kalınmaktadır.
Meğer, besin hassaslık testleri üzere özel testlerle organlardaki bozuklukların düzeltilebilir seviyede saptanması sağlanmış olmaktadır. Böylelikle hastalık oluşmadan tedbirler alınmış, korunma sağlanmış olacaktır.
Besin Hassaslığı ve Ağrılı Kronik Hastalıklar
Besin hassaslığı sonucu oluşan savunma(immün) sisteminin elemanları, dokularımızda önemli enflamasyonlara ve zararlı-toksik husus birikimine neden olur.Böylelikle vakit içinde immün sistem kaynaklı enflamatuvar hastalıklara davetiye çıkarırlar. İmmün enflamatuvar hastalıkların tanısı ise epey zordur. Tanısı konduktan sonraki süreçte klâsik tıp nedene yönelik tedaviler yerine, immün sisteminizi baskılayacak tedaviler uygulamaktadır.
Bu hastalıkların teşhisleri konana kadar geçen müddette vücudumuz durumunun bozukluğunu bize çeşitli şikayet ve ağrılı durumlarla anlatmaya çalışır. Biz vücudumuzu dinlemez, nedene yönelik tedavilerimizi yaptıramazsak ismi konulamayan; daima ilaç kullanmak zorunda kaldığımız ağrılı hastalıklarla yaşamaya başlarız.
Tedavilerimiz nedene yönelik olarak yapılmaz immün sistemin reaksiyonlarını baskılama yoluyla yapılmaya çalışılırsa başarısızlık kaçınılmaz olacaktır. Bir müddet süreksiz olarak şikayetler azalacak lakin hiçbir vakit geçmeyecektir. Bir müddet sonra daha güçlü baskılayıcı ilaçlar kullanmak zorunda kalınacaktır. Lakin tedavilere karşın hiçbir vakit istenilen seviyede bir rahatlık sağlanamamaktadır.
Meğer alerjik yerde gelişen otoimmün hastalıkların temelinde dokularımızda biriken tepkiler sonucu oluşan zararlı-toksik hususların birikmesi vardır.Bu zararlı-toksik unsurların dokudan ve bedenimizden uzaklaştırılmadan tedavi olunması mümkün değildir.Alışılmış ki, öncelikle toksin oluşumlarının durdurulması temel olacaktır. Sonraki dönemdebu toksinlerin uzaklaştırılmasına yönelik tedaviler uygulanmalıdır.
Nedene yönelik tedavi olmadığımız sürece, romatizmal ağrılı hastalıklarla hareket edemez hale geliriz. Sonuçta, çeşitli ameliyatlarla ve platin-protez uygulamalarıyla ayakta kalmaya çalışırız. Fakat hiçbir vakit ağrılarımızdan kurtulamaz, ağrılarla yaşamaya devam etmek zorunda kalırız.
