Bağlantılar başlar, büyür,gelişir,evrilir ve birtakımı ömür bitmeden ömrünü tüketir. İki güzel insan da olsa birliktelik yaşayan, yeterli bir münasebet sürdüremeyebilir. Başlaması kadar bitmesi de olağan olan münasebetler, neden başladığı üzere uygarca bitmez? Bağlantının başında, hatta şimdi ismi bile konulmadığında gösterilen nezaket, hürmet, fedakarlık, hassasiyet, nasıl bir insanın şiddete uğramasıyla son bulur?
Son vakitlerde medyada daima emsal haberler çıkıyor karşımıza. Eski eşini,eşini, eski sevgilisini, birlikte olduğu sevgilisini,platonik aşkını,hiç tanımadığı bir bayanı diye başlayan ve sonrasında hepimizi derinden yaralayan o cümleler…Bu sebeple bu ay bu türlü tatsız bir mevzuda yazmaya karar verdim, bir nebzede olsa bilinçlenmemize katkı sağlamasını umararak.
KEŞKE BİLSELER!
Sevgi ismi altında ,kişinin içinde ki şiddet dürtüsünü normalize etmeye çalışanlar, keşke sevginin o denli bir şey olmadığını bilselerdi. Namus ismi altında, kendi içinde yaşadığı sapkın dürtülerini normalize etmeye çalışanlar, keşke namus denen şeyin ,bir insanın vefatına sebep olamayacağını bilselerdi. Kıskançlık ismi altında, özgüven eksiklikliklerini kapatmaya çalışanlar, keşke kıskanarak,kısıtlayarak, özgüvenlerini arttıramayacaklarını bilselerdi.
‘Seni çok sevdiğimden…”
Bir yerlerde bir şeyleri eksik yapıyoruz… Sevgiyi yanlış anlıyoruz,yanlış anlatıyoruz. ‘ Seni çok seviyorum ondan bu türlü oluyor, çok kıskanıyorum seni paylaşamıyorum ne yapayım? Çok güzelsin aslında, makyaj yapmana gerek yok. O denli giyinme sonra aklım sende kalıyor. Sürprizzzzz,nasıl da beklemediğin anda çıktım karşına. Ben her yerdeyim ona nazaran,gerçi sen yanlış yapmazsın ancak ben yeniden de uyarayım. O çocukla konuşmuyorsun değil mi? Bak biliyorsun ben sevmiyorsam vardır bir bildiğim. Gerekirse işinden ayrıl yeniden de gitme. Sen yeterli niyetlisin anlamıyorsun o çocuk sana asılıyor. Elimde kalıcak o da sen de. Benden diğerine yar etmem seni…’
Bu cümleleri hakikaten sevgi sanan bayanlarımız, kısıtlandıkça keyifli oluyor alakanın başında. O renkli,mutlu, cıvıl cıvıl halleri, ilginin ilerlemesiyle soluyor,sönüyor… Işığına aşık oldukları bayanları, renksiz birer nesneye çevirmeye çalışıp, başaramadıklarında ruhsal yahut fizikî şiddete başvuranlar, iş ayrılmaya vardığında işin dozunu da abartıyor ve bu cümlelerin yerini daha da ağırları alıyor, tehditler gerçeğe dönüşüyor.
Bağlantının bitişine dair içgörü kazanamayan bu bireyler, bu kere bağlantının bitmemesi için her yolu deniyor. Genelde yaptıkları alakayı kurtarmak yerine daha da büyük bir kaosa sürüklüyor. ‘ Ayrılmak istediğine nazaran kesin diğer biri var. Seni diğerine yar eder miyim ben? Sen kime güveniyosun bu türlü? Çocukların yüzünü göremezsin, kaçırırm onları. Senin nasıl keyfin için onlardan vazgeçtiğini anlatırım. Seni rezil ederim ayrılırsan. Başına bela olurum. Otur oturduğun yerde benim de başımı belaya sokma. Çocuklarına da yazık olacak, anneleri mezar da babaları mahpusta mi olsun istiyorsun sen? ’ İşte bu cümleler bağlarını sürdürmeye çalışıp, bir taraftanda her türlü şiddete devam ediyorlar.
KONU YALNIZCA AŞK DEĞİL
Yalnızca kocayla,sevgiliyle bitmiyor ki. Bir de bunun babası, ağbisi , amcası, dayısı,komşusu,hayatında hiç tanımadığı psikopatı var. Namus diye ağbisinin kurban ettiği, geç geldi diye babasının öldüresiye dövdüğü, herkesin bir eşya üzere davrandığı, ailede ki tüm erkeklerin kelam söylemeye hakları olduğu bayanlarımız. Ne akrabaları susar, ne mahalleli. Ne giyse sorun, nereye gitse laf.Bitmeyen bir sıkıntı bu… Bazen bu zahmete, anneler, komşu teyzeler, kayınvalidelerde eklenir ve erkek şiddetine bir de hemcinslerinin şiddeti eklenir. Kendini kurtaramadığı girdaba başka bayanları da sokmak ister bu bayanlarda, zira diğer bayanların başkaldırısı, özgürlüğü ya da yalnızca insanlığını yaşaması bile, kendi mutsuzluğunu daha çok gözüne soktuğu için zulme eşlik eder… Bu bayanların yetiştirdiği erkeklerde, bu kısır döngüyü devam ettirir….
PEKALA BU KISIR DÖNGÜ NASIL DEĞİŞECEK?
Tek kişilik bir çaba değil bunun yolu. Ferdi yapabileceklerimiz şüphesiz var, ancak devlet kurumlarına ve sivil toplum kuruluşlarınada çok değerli misyonlar düşüyor. Şiddetin özendirildiği programların öncelikle ortadan kalkması gerektiyor. Bir şeye ne kadar maruz kalırsak o kadar normalleştiriyoruz. Şiddeti daima ekranlarda izleyen bilhassa çocuklar ve gençler, bunun olağan ve sıradan olduğu duygusana kapılıyor.
Çocukluktan başlayan erkek bayan ayırımı,düzeltilmesi gereken öteki yanlış. Erkek çocuğun sevgilisi olması olağan, kıza ayıp. Erkek çocuğuna, kız çocuk yaşça büyük olsa bile emanet edilip sokağa çıkarılıyor. Üstünlük duygusu aşılanıyor. Okutulma önceliği hala erkeklerde bir çok ailede. Erkek çocuğunun cinsel organını ulu orta göstermesi bile istenip, üstünlük göstergesi yapılıyor hala. Bebeklikten itibaren, cinsiyet ayrımı yapılmadan çocukların eşit kaidelerde ve eşit haklarda büyütülmesi kıymetli. Lisanımızı değiştirmemiz bile büyük bir adım bu noktada. Kız üzere,erkek adam, kelamının eri, erkek kelamı, bilim adamı,kız başına ,kadın kısmısı,adamın tabanı, kız almak/vermek, karı kılıklı, at üzere bayan cinsiyetçi telaffuzlardan bir kaçı. Erkeği bayandan üstün gösteren bu telaffuzlar, hayatın birinci yıllarından itibaren bilinçaltımızda yer edip,davranışlarımızı olumsuz tarafta etkiliyor. Bu telaffuzların lügatımızdan kalkmasının, şiddetin önlenmesinde tesirli olacağını düşünüyorum.
Erken yaşta evliliklerin önlenmesi bayana yönelik şiddetle ilgili alınması gereken bir tedbir. Eğitim seviyesinin yükselmeside birebir formda değerli. Şiddetin saklanmaması, şiddet failinin afişe edilmesi değerli. Bayanların ekonomik bağımsızlıklarını kazanmış olmaları, şiddete boyun eğmek noktasında önleyici bir faktör. Ayrıyeten bayana yüklenen toplumsal rollerin aksatılmasının şiddetin bir sebebi üzere gösterilmesinin önüne geçilmesi gerekiyor. Şiddettin bayanın yaptığı yada yapmadığı bir davranışı sonucunda haklı olarak gerçekleştirilmiş üzere gösterilmesi bu kısır döngüyü devam ettiriyor maalesef. İşin yasal boyutu da var elbette. Hem ruhsal hem fizikî şiddetin cezalarının arttırılması,caydırıcı bir öge olacaktır. Devlet kurumlarınında bayana dayanak noktasında etkin olması,koruyucu ve önleyici önlemleri alması değerli.
Yaralar açan değil,yaralarınızı güzelleştiren beşerlerle müsabakanız dileğiyle…
