DOMATES YEMEYİ UMURSAMAMA ETMEYİN

Sıhhate bereketi saymakla bitmeyen domatesin yenilmesi, takribî 150 sene evvel günah sayılmış, iğrenç bulunmuş, tohumunda akrep ürediği ve zehirli olduğu düşünülerek yalnızca ziynet nebatı olarak değerlendirilmişti. Anavatanı Güney Amerika olan domates, kıtanın bulgusuyla birlikte Avrupa ya girdi. Evvelleri rengi sarı olan ve zehirli olduğu düşünülen domates, uzun vakit bahçelerde ziynet nebatı olarak yetiştirildi. Tarihteki itilmişliğine rağmen, bugün sofraların dağılmaz bir parçası haline gelen domatesin, başta kanser olmak üzere bir hayli hastalığın önlenmesinde tesirli olduğu öğreniliyor.

Bol C ve E vitamini, zengin mineral ve organik asitler kapsayan, bünyesinde bulunan likopen isimli madde sayesinde kanser önleyici özelliği olan domates, aynı zamanda kanı sulandırıcı ve damar yumuşatıcı özelliğiyle tansiyonu düşürüyor. En hoş yanı ise pişirildiği zaman C vitamini hariç öbür özelliklerinden hiçbir kayba uğramıyor. Domates, şeker ve böbrek hastalarına da öneri ediliyor. Bol ve muhtelif vitaminleri, mineralleri ve yararlı organik asitleri ile tıbbi kıymeti çok yüksek olan domates, bedene kükürt, fosfor ve organik sodyum veriyor. Domatesteki C vitamini ise önerilen günlük vitamin ölçüsünün yüzde 50 sini geçiyor. Ayrıca damarları yumuşatıyor, kanı durultuyor, üreyi düşürüyor, bedeni gençleştiriyor, kabızlığı önlüyor, kalp ve karaciğer bozukluklarına iyi geliyor. Böbrekleri çalıştırarak idrar söktüren domates, hazmı basitleştiriyor, hamur işleri, bol yağlı yemeklerle harcandığında da soda tesiri yapıyor.