Blog yazılarım için en evvel hislerle başlamalıyım diye geçti içimden. Sizler için internet sitemi hazırlarken ve tüm toplumsal medya paylaşımlarımda, profesyonel olma tasası taşımadan kalpten olmaya niyet ettim. Okuyacağınız bu yazılar, bir terapi tadında size yeterli gelsin diliyorum. Sitede yer alan hakkımda kısmını hazırlarken de bahsettiğim üzere; her insanın yeryüzünde bir vazifesi olduğuna inanmışımdır daima. Ben de kendi misyonumu, seyahatimde keşfettim ve bunun için her an şükür doluyum. Yolunuza ışık tutmak, size eşlik etmek için buradayım. Ruhunuza, zihninize, sırf sizin şifanıza vesile olmak niyetindeyim. Hayatım boyunca dinlemeyi, yardım etmeyi, yüreklere dokunmayı daima sevdim. Yaradılışım gereği, kendi içimde yaşadıklarımı ve bana anlatılanları saklamakta daima ketum oldum. Küçük yaşlarımdan bu yana insanları dinlerken, hislerini anlamaya çalışmışımdır daima. Kendimde ömür seyahatimde ilerlerken sık sık durup “şu an ne hissediyorsun?” diye sorarım kendime.
Pekala siz kendinize sorar mısınız? Uyandığınızda, gün içinde, günü tamamlayıp uykuya geçerken…Şu an nasılım? Ne hissediyorum? İçimize dönmek, hayatı içten yaşamak ve hislerimizin lisanını bilmek ne düzgündür. Şifalı olan şey, kendi kendinize âlâ gelebilmenizdir. Lakin bazen ömrün içinde birtakım anlar vardır ve o anlarda ileriyi göremiyor üzere hissederiz. Şimdiye kadar yüzlerce danışanım ile çok manalı seyahatlerden geçtik. Karanlık üzere görünen yollardan, yolun ışıklı kısmına gelene kadar onlara eşlik ettiğim her an, kendime çok kutsal bir misyonda olduğumu fısıldıyorum. Tahminen bu yazıyı okuyorsan senin içinde yol karanlık görünüyordur. Umudun daima var olduğunu hatırlatıyor olacağım bu blog yazılarında. Ferdî terapilerde, danışan ile sürecimden bahsetmek isterim size. Birtakım danışanlarımdan şöyle itiraflar alırım; başvururken çekindim, erteledim hatta fakat artık düzgün ki diyorum. Hepimiz insanız ve kimilerimizin içinde, olmak istediği birden fazla benler olabilir. His ve niyetlerimiz için geminin rotasını belirleyen bir dümen olarak benzetmede bulunmak isterim. Zihin bu his ve kanılarla, içinde bulunduğu benler ortasında seçim yaparken bazen olumsuz dalgalanmalara kapılabilir. Hayatın getirdiği ve karşı koyamayacağımız birtakım durumlar kelam bahsidir. Baş etmekte zorlandığımız, acı, kayıp, yas, meslek ömründe başarısızlık üzere durumlar yaşıyor olabiliriz. Tüm bunların sonucunda; depresyon, korku bozuklukları, travma sonrası gerilim bozukluğu, panik atak, anksiyete, cinsel meseleler, evlilik ve çift meseleleri, vefat ve yas sürecinde başa çıkma, obsesif kompulsif bozukluk, toplumsal fobi, fobiler, kişilik bozuklukları, yeme bozuklukları, uyku bozuklukları, özgüven eksikliği, çatışma çözememe, irtibat sıkıntıları üzere problemler yaşayabiliriz. Size şunu temin edebilirim ki; bu durumları yaşayan birçok insan var. Genelde beşerler, ömürde bir sorun ile karşılaştığında ve bununla baş edemediğinde, kendisini dünyanın bir ucunda güç durumda ve öteki tüm insanları ise öbür ucunda ve şahane bir yaşama sahip olduğunu varsayar. Yalnız hisseder. Durumun o denli olmadığını bilin lütfen. Birlikte ilerleyeceğimiz terapiden sonra tüm bu meseleleri geride bırakabilmeniz için buradayım. Kendinizi sevmek, sıkıntıların oluştuğu üzere tahlillerinin de içimizde olduğunu bilmek, içimize bakabilmek… Ömürde karşılaştığınız durumlarda lütfen kendinize sorun! Şu an ne hissediyorum? Sorunun yaşanma biçimi ve dahil olan bireylerden fazla ne hissettiğinizi söz edebilmek. Bu durum bana nasıl hissettirdi?
Sevinç, sevinç, zevk, rahatlama, haz, gurur, heyecan, keyif ve coşku üzere şeyler hissediyorsanız siz memnunsunuz. Acı, sıkıntı, melankoli, ümitsizlik, kasvetli, yalnız ve depresyonda hissediyorsanız siz üzgünsünüz. Dert, sonluluk, ürkeklik, panik, telaş ve dehşet hissediyorsanız siz dehşetyorsunuz. Meraklı, şaşkın, hayret içinde, şok olduysanız siz şaşkınlık duyuyorsunuz. Kızgın ve hiddetli iseniz, şiddet ve hınç, sonluluk hissediyorsanız siz öfkelisiniz. Dost, itimat, şevkatli, sevgi dolu, bağlılık içinde ve meraklı iseniz ilgi duyuyorsunuz. Şayet tiksinme, küçümseme, kibir, nefret, hoşlanmama, sevmeme üzere şeyler hissediyorsanız iğrenme yaşıyorsunuz. Hayal kırıklığı, vicdan azabı, hüzün, pişmanlık, suçluluk taşıyorsanız da utanç duyuyorsunuz. Hislerimizi bilmek, onları âlâ tanımak bizim için kıymetli. İnsan olarak bu hislerin hepsinden geçiyoruz. Bizi yeterli hissettiren şey ise onları düzgün tanıyabilmek, farkında olmak, içinde bulunduğumuz hisler ortasında geçişlerimizi görebilmek. Bir de şunu eklemek isterim ki; geliyor ve geçiyorlar.
Başka blog yazılarında görüşmek dileğiyle…
