.
Rastgele birine geçenhaftasonu ne yaptığını sorarsanız düşünmeye başlar. Bu olağan bir tepkidir. Fakat bir palavracının düşünmeye lüzumu yoktur. Bu gerçeğinde çocukça bir içgüdüdür. Düşünün, bir çocuk sizin hiçbir sualinizi yanıtsız vazgeçmez veya da anlattığı bir hikayade zengin detaylar olur. 16 senelik lise hocayı Julia Chung
Devamlı ne kadar dürsüt ve sarih laflı olduğunu söyleyen biri dürüst ve sarih laflı değildir. Bu en çok öğrenilen palavracılık göstergelerinden de biri… Sık yinelenen ‘vallahi, inan ki, samimiyetle söylüyorum’ gibi kelimelerden şüphelenin. Hukuk danışmanı Joseph Buckley
Şayet doğruluğundan emin olduğunuz şeyler söylediği bir konuşmanın ardından o ‘kritik’ mevzulara geçerken ses perdesindeki başkalaşımlar palavranın en büyük göstergesidir. Bazen sesle birlikte mimikler de sarih verebilir. Emekli FBI casusu Gregg McCrary
İnsanlar palavra söylerken farkında olmadan bilinçaltlarında bir kabahatlilik duygusu yükselir. ‘Ben’ öznesini kullanmaktan çekinirler. Kendilerinden üçüncü birey olarak bahsedebilirler. Tanıdığım bir kız vb. Misalin ‘Ben caz müzikten gerçekten severim’ demek yerine, ‘Caz müzik hoşlanırım’ gibi daha yalın pekiştirmelerden uzak ve ben öznesinin olmadığı tümceleri seçim edebilirler. Cornell Üniversitesi, Bağlantı Kısmı Profesörü Jeffrey Hancock
Palavracı insan sıkıntılı olur ve kendine yapacak iş aramaya başlar. Önündeki masadaki tozları arınabilir, kravatıyla uğraşabilir, pabuçlarını araştırabilir, afaki yere gözlüklerini asapla silmeye başlayabilir. Özellikle kandırma hadiselerinde bu surattan bireyin tedirginliği fazla alaka ve değme olarak dışa vurur. 34 senelik ilişki terapisti Vahşiye Mitchell
