Gündelik bir hayat sürmektesinizdir kendi şartlarınızla ve rastgele bir dert yoktur.İş,sosyal,aşk,aile sizin için olması gerektiği üzeredir.Kendinizi gerçekleştirme yolunda sizin belirdelidiğin gayelerle ilerlersiniz.Dışardan bakıldığında özgüveniniz hissedilir.Aslında her şey denetim altındadır ve kendinizi denetim edebilmenin rahatlığı toplumsal ilişkilerinizede yansır.Sürekli çalışsa bile başınız rahattır.Kendi istediğiniz gerekli şeylerle ilgilenirsiniz,hayatınıza o kadar hakimsinizdir ki denetim sizdedir ve daima bu biçimde ilerleyeceğini düşünürsünüz.
Yaşantınızdan her şey istenilen üzere giderken birden farklı yansılar aldığınızı hissedersiniz.İş yaşantısında anlamsız pürüzler başlar,dahil olunmayan durumlardan sorumlu tutulmaya başlanırsınız,ses tonları sertleşmiştir ve tabirleri güya önemsemiyormuş üzere olmuştur.Hisleriniz negatif bir şeyler olduğunu söyler .Ama öncelikle bu yalnızca bir histir,konuşulması anlamsız gelir zira sizin için bir sorun yoktur,her zamanki üzere davranıp her zamanki üzere konuşmaktayken sorun nedir?
Sorun yoksa o vakit bu his nerden çıkmaktadır.Hissin yoğunluğu netlik kazanmadığı sürece artmaya başlar.Dahil olmadıkları halde yaşantınız ve işleriniz ile ilgili yorumlar duyulur.Arada bir karmaşıklık var lakin ipin ucu nereden çıkacak sanki diye düşünülmeye başlanır.Sadece yaşanıldığı yerde bırakamazsınız ,güç olur sizin için zira denetim daima sizdeydi ve denetim dışı bir şeyler olmaktadır.
Etrafımda mana veremediğim olaylar var.Neler oluyor? dediğimiz durumlar yaşanır hazırlıksız olduğumuz anlarda yaşantımızda.Birden afallarız kim nerden çekiyor belirli değildir.Ben yalnızca işimi yapıyorum neden artık bana bağırdı?,onu hiç tanımam ki alıp veremediği nedir?,asla ben bir şey yapmadım fakat neden ben hatalıyım? vs… cümleleri söylenir bu anlarda.
Var olan ne bir medical rahatsızlığım var ne de ruhsal kronik bir problemim,ama son vakitlerde boyun ağrısı,midede yanmalar,titremelerim üzere semptomların oluşuyor ve ben nedenini bulamıyorum, denilen anlardır.
Alarmlar açılır ve birden olanlar saçma gelir.Yani içinde bulunmadığınız bir yerin nasıl oluyorda birden çekirdeği oluvermişsiniz.İçgüdüsel olarak bir savunma ihtiyacı vardır fakat neye karşı ve ne için olacağına dair şablon yoktur.
Birilerine anlatma gereksinimi artar.Bunu doğuran sebep ise ‘sanki benim kusurlu olduğum bir yer mi var?’ sorusudur.Sürekli, her an gözden geçirilir ve istenilmeyen halkadan çıkma için karşılıklar aranır.
Olay anlatılır birden fazla bireye ve;
A:Ya Allah aşkına söyle daha ne yapayım,ben mi kusurluyum?
B:Hayır sen gerekeni yapmışsın..
A:Peki neden bu türlü oldu,ya ben kimseye bişey yapmadımki tersine oturup kalkmam bile..
B:Ya senin birine bir şey yapmana gerek yok ki muhakkak kıskanmış.
(kıskanmak:A için çok garip gelir zira diloğu bile yoktur)
A:Ya bu durum beni işimden alıkoyuyor ve yapamıyorum.Sinirlerim gerildi.
B:Bunlar olacak hayatın boyunca,daha dur başlangıçtasın.
A:Ama neden ne gerek var ya ben kimseye karışmıyorum ki..
B:Yanılıyorsun en büyük yanılgıyı yapıyorsun,insanların ulaşamadığı hayallerini yaşıyorsun.
Evet bazen suçlanmak için hiç bir şey yapmanıza gerek kalmaz,insanlar içgüdüleri ile hareket etmeye başladıkları anda size olan taktirlerini,kendilerine olan öfkeleri ile birleştirip harekete geçerler.Siz yalnızca kendi hayatınızı kendi davranışlarınızla denetim etmeye çalışırsın,başkalarını denetim edemezsiniz.Kontrol etmeye çalıştığınız andada hayal kırıklığına uğrarsınız.Aslında size söylenen kelamlar kendilerine itiraf edemedikleri eksik yanlarıdır ve onlar için o kadar kıymetlidir ki bir anda hayatlarının çekirdeği olabilir.
Aslında bu çekirdek ne kadar da şanslıdır!!!
