Her ne kadar müzikler ve sinemalar tam aykırısı bir izlenim verse de her buhran depresyon değildir. Günlük konuşma lisanında “depresyondayım” formunda yaptığımız kullanımların kıymetli bir çoğunluğunda aslında depresyondan değil buhrandan bahsetmekteyiz. Depresyon dediğimiz olgu, bir ruh sıhhati bozukluğudur. Nasıl ki öbür hastalıklarda günlük işlevlerinizden kimilerinizi kaybedersiniz, örneğin ağır bir gripte yatağa düşersiniz, depresyonda da günlük işlevselliğiniz değerli ölçüde düşer. Çoğunlukla konuttan hiç çıkmak istemez hatta yataktan dahi çıkmazsınız. Çok yemek yiyebilir ve büsbütün aç kalabilirsiniz. Daha evvel büyük bir memnunlukla yaptığınız aktiviteler bile manasını büsbütün yitirir. Yıkanmak, ferdî paklık hatta tuvalete gitmek bile büyük bir eziyetmiş üzere gelebilir. Bırakın traş olmayı yahut makyaj yapmayı yüzünüzü bile yıkamak istemezsiniz. Ayrıyeten kendinizi bedelsiz, sefil hissedersiniz. Elbette, bu belirtiler rahatsızlığın yüküne ve şahsa nazaran farklılık gösterecektir. Fakat ileri seviyede depresyon intihara kadar gidebilir ve üstte saydığım şekilde belirtileri olan bir kişinin kesinlikle, hiç vakit kaybetmeden bir psikiyatrist tabibe başvurması gerekmektedir.
Pekala ya üstteki kadar ağır olmasa da hayatınızı etkileyen bir eza, buhrandan bahsediyorsak? Bozukluk derecesinde olmasa da kimi meşakkatler hayatınızı çok etkileyebilir. Hayattan muhakkak bir keyif, doygunluk almak yaptıklarımız ile yanlışsız orantılıdır. Münasebetiyle, çok ağır görünmese de bir buhran durumda arkadaşlarınızla gezmek yerine daima meskende kalmak bu buhran durumunu daha da arttıracaktır. Başka taraftan, “dışarı çık demesi kolay, hiçbirşey yapasım yok” diye düşünüyor olmanız da olası. Bu durumda da bir uzmandan yardım almaktan çekinmemelisiniz. Psikoterapi yahut ruhsal danışmanlık yardımı almak için dertlerinizin “hastalık/bozukluk” düzeyinde olması gerekmez.
Bazen, tanıdıklarımdan “psikolog bana ne söyleyecek, ne tavsiye verecek ki neden gideyim” üzere kelamlar duyuyorum. Bu cümleyi biraz irdelemekte fayda var. Öncelikle psikoloğun işi size ne yapmanız gerektiği ile ilgili bir tavsiye de bulunmak değildir. Psikoterapi dediğimiz süreç size ne yapmanız gerektiğini söyleyen bir süreç değil bunu bulmanız için size rehberlik edilen bir süreçtir. Birden fazla vakit, terapist fikir beyan etmekten fazla soru soracaktır. Bu sorular bazen zorlayıcı olabilir, zira hayatınızda olup bitenlerle ilgili daha evvel hiç bakmadığınız bir yerden bakmaya zorluyor olabilir sizi. Birden fazla vakit danışanlarım birinci seans sonrasında yaşadıkları tecrübenin farklı olduğunu, arkadaş ile sohbet etmek üzere olmadığını, aslında sohbet etmek üzere bile olmadığını ve zihinsel olarak yorulduklarını belirtirler. Benim açımdan bu cinsten tecrübeler o seansın başarılı geçtiğine dair bir işarettir.
Psikoterapi yaklaşımlarının kullandığı pek çok teknik ve prensip vardır. Bu teknikleri ve prensipleri uygun kullanan bir terapist ile çalıştığınızda, elbette sizin de gayretinizle, başarılamayacakmış üzere görünen amaçlara ulaşmanız mümkün olabilir. Elbette değişim kolay değildir, efor ister ve bu gayret sayesinde daha doyumlu bir hayat yaşamanız mümkün olabilir ..
