Evlilik Doyumu, Doymak Ya Da Doymamak…
“Olmak ya da olmamak işte bütün sıkıntı bu” bir periyodun efsaneleşmiş, bir devrin klişeleşmiş kelamının mimarıdır William Shakespeare. Aslında çift kutupların birbiriyle eşsiz dansını anlatan ince bir dokunuşta bulunmuştur. Günümüz ilgilerinde tahminen de en birincil muhtaçlık haline gelen, doymaya dair güdülenmenin odak noktamız olmasıdır. “Doymak ya da doymamak hakikaten bütün sıkıntı mi bu?” diye bir farklı bir açıdan bakmakla başlayabiliriz. Evlilik doyumu günümüzde kulağımıza çalınan tanınan bir tını olarak sıkça gelmeye başladı. Birkaç söz ile özetlemek gerekirse, evlilik doyumu, ilgideki beklenti ve gereksinimlerin ne kadar karşılandığına dair oluşturulan bir algıdır. Kültürel normlar, mizaç özellikleri, cinsiyet, eğitim durumu, evlilik ideolojisi, cinsellik, sosyoekonomik seviye evlilik doyumunu etkileyen değerli paydalardır.
Birçok şeyde olduğu üzere münasebet de bir matematik üzerine heyetidir. Tıpkı iki kümenin kesişimi üzeredir, bireylerin kendine ilişkin elemanların olduğu kümenin yanı sıra ortak bedellerin paylaşıldığı bir kesişim kümesi de vardır. Bireyler kendilerine ilişkin elemanları ortasında ailevi alakaları, ilgi alanları, arkadaşlık bağlantıları, mesleği ve iş kimliği, hobiler, zevkler, tercihler üzere elemanlar bulunurken, ortak elemanlar olarak cinsellik, sadakat, aşk, ortak sorumluluklar, çocuk üzere elemanları paylaşırlar.
Doyum Eksikliğini Algılama
Şahıslar vakit içerisinde kendilerine ilişkin elemanlarda yaşadığı doyum eksikliğini, ortak paylaşılan kümenin gereksinimleri olarak algılanmaya başlar. Bu durum münasebette alma verme istikrarının bozulmasına ve kişinin kendi kümesinde bulunan muhtaçlıkları eşi üzerinden karşılama isteğine iten parazit ilgi kavramı meydana getirir. Doyum muhtaçlığına kapılan birey, öteki bireyin elemanlarını hiçe saymaya başlar ve kendi elemanları üzerinden o kişiyi kendi kümesi içine almaya çalışır. Böylelikle beklentilerini asıl obje üzerinden değil, elde bulunan objeden almaya çalışır ve beklenen doyuma ulaşamaz. Günümüz sıhhatsiz bağ ve evliliklerin tabanında bulunan en kronik durum budur diyebiliriz.
Gerçek aşk ve evlilik doyumunu hissetmek kişinin ben gereksinimlerinin biz muhtaçlıkları ile sağlıklı ayrışmasından geçer. Ziya Paşa’nın dediği üzere “ayinesi iştir kişinin lafına bakılmaz” kelamını günümüz bağları için uyarlarsak şikayet ettiklerimize değil, kendi yaptıklarımıza odaklanmak her şeyi daha kolaylaştıracaktır. Evliliğinizin doyması dileğiyle
