Deniz’ in düşü (korona kuşu)

Birkaç gündür huzursuzdu Deniz, annesi ile babası daima kendi ortalarında bir şeyler konuşuyorlardı son vakitlerde. Bir virüs mü varmış ne ismi da Korona üzere bir şeymiş , insanlara ziyan veriyormuş, ondan korunmak için konuttan hiç çıkmamak gerekiyormuş.O gece bir hayal görmüş Deniz…

Deniz, uykusundan uyanmış ve koşarak annesinin yanına gitmiş ‘Anne ben bir hayal gördüm hem korkutucuydu hem de çok hoştu ’ diye anlatmaya başlamış.

‘Hem korkutucu hem de hoş hmm’ demiş annesi merak etmiş, ‘Nedir seni hem korkutan hem de güzeline giden birebir anda haydi anlat bana rüyanı tatlım ’.

Hani sen daima sıkıntının ya hoş düşler gör fakat makûs düşler da görülür diye hah işte bu o denli bir hayaldi anne. Düşümde yeryüzünde bütün kuşların başına bir talihsizlik gelmiş bu bir hastalıkmış, Korona virüs diyorlardı düşümde büyük kuşlar ona. Bu türlü yıldız üzere bir şeye benziyormuş bu virüs. Bütün kuşlar hastalanmaya başlamış, en çok da yaşlı kuşlar hastalanıyormuş. Kimsenin meskenden çıkmaması gerekiyormuş, minik kuşun annesi ile babası da işe gitmiyormuş artık, konutta çalışıyorlarmış, kimi anne ve baba kuşlar işlerini kaybetmiş, kimileri da mecburen işe gidiyorlarmış, işe giden kuşlar şifacı kuşlarmış bir de paklık işi ile uğraşan kargalar her gün ormanı temizlemeye devam ediyorlarmış. Posta güvercinleri de daima bilgilendiriyormuş bütün kuşları olanlar hakkında.Herkes elinden geleni yapmaya çalışıyormuş.

Korona denilen bu virüs, aslında yalnızca yaşamaya çalışıyormuş, kuşlara bu kadar ziyan verdiğinin farkında bile değilmiş, biraz daha vakit geçince öbürleri ile uyumlu bir biçimde yaşamayı da öğrenecekmiş, öğrendiğinde de artık kimse ziyan görmeyecekmiş . O vakte kadar bütün kuşlar bir şeyler yapmalıymış.

Sonra birden minik kuş yerde bir tüy görmüş bu öteki kuşların tüylerinden çok farklıymış. Bu içinde her rengin olduğu tüy Simurg diye bir kuşun tüyüymüş anne, gönderdiği tüy bir işaretmiş aslında.

Annesi onu merakla dinlemeye başlamış. ‘ Bir tüy ha, pekala sonra ne olmuş ?’

Bu kuş yani Simurg Kaf dağında Bilgi ağacının kısımlarında yaşarmış. O her şeyi bilirmiş, kuşlar başları karıştığında ona istişareye giderlermiş. Yeryüzündeki bütün kuşlar bir ortaya gelmiş ve Simurg’u bulmaya karar vermişler, ona bu Korona denilen virüsten nasıl kurtulacaklarını soracaklarmış. Yola koyulmuşlar, koyulmasına da meskenden çıkmamak gerekiyormuş ya, onlar da hayal güçlerini kullanacaklarmış. Minik kuş, ‘Simurg’ a ulaşmak çok da kolay değil, aşılması gereken vadiler var, bütün bu vadileri geçtikten sonra Simurg’ a ulaşabiliriz’ demiş. Bütün kuşlar gözlerini kapatıp onun söylediklerini hayal etmeye başlamışlar. Ortalığı büyük bir sessizlik kaplamış birden teğe.

‘Geçilmesi gereken vadiler mi varmış nasıl yani? ’ diye sormuş annesi, bu konuşmaya duyan baba da içeriden gelmiş onların yanına ve o da merakla dinlemeye başlamış.

Bu vadilerden birincisi İstekVadisi’ymiş, burada herkesin isteyebileceği çok hoş şeyler varmış, en hoş yemekler, içecekler, şekerlemeler, mükemmel şeylermiş bunlar. Her birinde bir telaş bir heyecan. Kimi kuşlar kalmışlar burada yola devam etmemişler. Bülbül demiş ki ‘Burası çok hoş burada bir kuşun isteyebileceği her şey var fakat ben gülü özledim’ , güle olan aşkını hatırlayıp geri dönmeye karar vermiş. Bir kısmı burada kalmış bir kısmı da geri dönmüşler. Minik kuş şaşırmış ‘Heeey daha yeni çıktık yola demiş’ dönmüş gerisine bakmış ki giden gitmiş, kimi de orada kalmaya karar vermiş, yola devam etmeyeceklermiş yani. Neyse bizim kuş ve öbürleri devam etmişler yollarına.

İkinci vadiye gelmişler,burası AşkVadisi’ymiş yeniden bizim kuşlardan kimilerinin başı dönmüş; aşık olmuşlar ancak bu aşk o denli birbirlerine duydukları aşka benzemiyormuş, kendini bir şeylere inandırmaya o şeyden öteki bir şey düşünmemek üzere bir şeymiş bu..En hoş, en pahallı oyuncaklar varmış burada.Bu oyuncaklara sahip olmayı istemişler, büyük kuşlar içinde lüks yuvalar, gösterişli eşyalar filan varmış….Sadece onlara sahip olmak istemişler diğer bir şey düşünemiyorlarmış.Burada kalmaya karar vermiş çoğu… Papağan ben burada kalacağım ve sonsuza dek bu hoş oyuncaklarla oynayacağım demiş.

Babası sormuş ‘ İşleri pek kolay görünmüyor ne dersin nasıl ulaşacaklar bu her şeyi bilen kuşa?’

Babaaa, biraz sabret demiş bizim minik kuş.

Sonra üçüncü vadiye gelmişler burası da Bilgisizlik Vadisi’ymiş. Burada kimse hiçbir şeyi merak etmiyormuş, Amaan ne olacak güya yeni şeyler öğrenip de diyorlarmış. Hiç soru sormamışlar merak da etmemişler, kuşların bir kısmı burada kalmış. Kartal da burada kalmaya karar vermiş, ‘Şöyle bir uzanım ben’ demiş yatmış, kalkmış, etrafa bakmış ortada da bir havalanıp av bulmuş kendisine bu kadarı yetermiş.

Kuşların sayısı gitgide azalıyormuş. Dördüncü vadi İnançsızlıkVadisi’ ymiş, boşuna geldik buralara kimse bizi kurtaramaz bu virüsten diye sesler yükselmeye başlamış içlerinden kimilerinde. Baykuş öteki baykuşlarla birlikte bataklığına dönmeye karar vermiş onlar da, vazgeçmişler yani.

Akabinde Yalnızlık Vadisi gelmiş. Bütün kuşlar korkmaya başlamış. Yalnızca kendileri varmış üzere endişelenmişler ve tek başına hareket ettikleri için öbür hayvanlar tarafından ziyan görmüşler. Halbuki birlikte hareket edebilseler en büyük düşmana da çarçabuk karşı koyabilirlermiş. Ancak onlar ne yapmış; kendi içlerinde arbede etmeye başlamışlar.

Anne ortaya girmiş ‘Keşke birlikte hareket etmenin gücünü anlayabilselermiş’ demiş ‘O vakit Korona ya karşı daha güçlü olurlarmış, birlikte hareket etseler, arbede etmeseler, kimse yuvasından çıkmasa, hem yuvalarında birlikte çok eğlenceli vakit da geçirebilirlermiş’ demiş.

Deniz iç çekmiş ‘Bilememişler anne’ demiş.

Sonra uçarken uçarken o denli bir yere gelmişler ki burası herkesin başkan olmak istediği bir yermiş ismi da Ben Vadisi’ymiş. Ben bilirim yanlışsız olanı kimse benden daha uygununu bilemez demeye başlamış bu vadide kuşlar. Herkes başkan olmak istemiş, birbirlerini ezip geçmişler. Zavallı minik kuş şaşkınlıkla izliyormuş olanları. Kimi kuşlar bu vadiyi çok beğenmiş ve burada kalmışlar.

Öbürleri yola devam etmiş. En sonunda masmavi gökyüzünde doğan güneşi görmüşler, Güneş süratle yaymış ışıklarını, gözleri kamaşmış birbirlerini görememişler evvel, minik kuş ‘ hey bakın burası ne kadar aydınlık ve sıcak’ demiş sevinçle, sonra fark etmiş ki tüm o vadilerden geçebilmeyi başarmakmış aslında maksat..Topu topu 30 kuş kalmışlar. Simurg 30 kuş demekmiş esasen. Si, otuz , Murg da kuş manasına geliyormuş Farsça’ da.

Eveeet… Simurg onlarmış. Bilge olan, meselelere tahlil bulacak olan onlarmış meğerse. Hepsi bir ortaya gelmiş ve demişler ki ‘ Heeey bu Corona virüsü geldi tamam lakin gidecek biz elimizden geleni yapalım, evvel daima birlikte hareket edelim, ortamızda uyuşmazlıklar çıksa da tahlil yolları bulmaya çalışalım, dikkat edelim, kendimizi koruyalım, sevdiklerimizi koruyalım birlikte güçlü olalım, bize daha neler öğretecek buna bakalım. Korona korksun bizden…’

Annesi ve babası Deniz’ i kucağına almış ve sevgiyle sarılmışlar.Annesi gözlerinin içine bakarak, tekrar şöyle demiş ‘Evet minik kuşum elbette makus şeyler olacak fakat hoş şeyler de olacak, bazen biri biter başkası başlar hem hoş şeyler hem berbat şeyler daima olacak, haydi artık gidip birlikte kurabiye yapalım..’ demişler…