Psikoloji

Çocuklarda Özgüven

Çocuklarda Özgüven Gelişimini Desteklemek

Özgüven, bir kişinin kendisi hakkında olumlu kanılara sahip olması, kendisini kâfi algılaması, yeteneklerinin, ferdî özelliklerinin ve hudutlarının farkında olması ve bunları kabul etmesi manasına gelmektedir. Dünyaya geldiğimiz andan itibaren yaşadığımız tüm tecrübeler, ailemizden aldığımız reaksiyonlar, anne- babalarımızın, öğretmen ve arkadaşlarımızın bizimle ilgili yorumları özgüven gelişimi üzerinde tesirli olmaktadır.
Tüm anne babalar çocuklarının özgüvenli bireyler olmalarını isterler. Zira özgüven, çocukların sıkıntılarla baş etme hünerlerini, okul muvaffakiyetlerini ve toplumsal ilgilerini olumlu etkilemektedir.  

Çocukların daha özgüvenli olmalarına yardımcı olmak için:

-Öncelikle anne babalar çocukla ilgili net ve dengeli hudutlar oluşturmalıdır. Tutarsız ve bilinmeyen sonlar içinde büyüyen çocuklar, öteki toplumsal ortamlarda zorlanabilirler ve net hudutlarla karşılaştıklarında bunu sevilmemek olarak yorumlayabilirler. Bu da özgüvenlerini olumsuz etkilemektedir. Konulan kuralların sebebinin çocuğa açıklanması çocuğun kendisini pahalı hissetmesine katkı sağlayacaktır. Ayrıyeten çocuğa sunulan seçenekler aracılığıyla, karar vermesi ve sonlarla ilgili kelam sahibi olması sağlanmalıdır.
-Anne babalar çocuklarını olumlu ve olumsuz tüm özellikleri ile olduğu üzere kabul etmelidir. Çocuğu kabul etmek için ona koşullar koymamalıdır (Başarılı olmak vb.). 
-Çocuğun fikirlerini içinden geldiği üzere anlatmasına müsaade verilmeli, anlattıkları eleştirmeden sonuna kadar dinlenilmelidir.  
-Çocuğun tek başına yapabildiği davranışların sayısını arttırılmalı (uyku, yemek yeme, tuvalet paklığı, giyinme vb.), bu davranışlar teşvik edilmelidir. Çocuğun kendi başına yapabileceği şeyler anne babası tarafından yapılmamalıdır.
-Ebeveynler çocukları ile ilgili çok yüksek beklentiler içerisinde olmamalıdır. Zira çocuğun hünerlerini aşan yüksek beklentiler çocukta yetersizlik hisleri oluşmasına ve çocuğun başaramayacağını düşünüp denemekten vazgeçmesine sebep olmaktadır.
-Çocukla birebir vakit geçirmek de özgüven gelişimi için epeyce kıymetlidir. Anne babalar, kısa mühlet de olsa çocukla her gün oyun oynamaya çalışmalıdır.
-Anne babalar çocuklarına olan sevgilerini açıkça göstermekten çekinmemelidir. 
-Çocuğun başarılarına değil, uğraşına ve çocuktaki gelişmeye odaklanmak da özgüven gelişimi için değerlidir. Ebeveynler başarısız olsa bile çocuğun gayretini görmeli ve tebrik etmelidir. Bu onun bir sonraki denemede daha fazla uğraş sarf etmesine yardımcı olacaktır.
-Çocuğa kendi sorunlarını kendisi çözmesi için fırsat tanınmalıdır. Yaşadığı problemle ilgili ne yapması gerektiğini söylemeden evvel, çocuğun bu bahisteki fikri sorulmalı ve sorun çözme maharetlerini kullanması sağlanmalıdır. 
-Çocuğa yaşına uygun sorumluluk verilmelidir.
-Anne babalar çocuklarının çeşitli toplumsal ortamlara girmesini ağlamalı, lakin burada nasıl davranması gerektiği ile ilgili yönlendirici olmamalıdır. Farklı toplumsal ortamları deneyimlemesi, çocuğun toplumsal marifetlerinin gelişmesine katkı sağlayacaktır.
-Çocuğun yeteneğinin olduğu düşünülen ve sevdiği rastgele bir alanda (bir müzik aleti çalmak, rastgele bir sporda kendini geliştirmek vb.) kendini geliştirmesi için desteklenmesi de özgüven gelişimine katkı sağlayacaktır. 
-Ebeveynler çocuğun yanılgılarına karşı anlayışlı bir tavırla yaklaşmalı, herkesin kusur yapabileceği vurgulayarak çocukla konuşmalıdır.