Seanslarımda konuşulanları, gelenlerin kıssalarını paylaşmayı istemiyorum. Hatta “şu da yaşanabiliyor” diye bir olgu örneği verdiğimde, o bahis ile ilgili bir şeyler paylaştığım danışanlarımın mahremiyetine sadık kalmamışım üzere geliyor. Müsaade alıp paylaşmak tahminen o danışanımı rahatsız etmeyecektir. Lakin, bir öteki gelen danışanımı rahatsız edebilir diye dikkat etmeye çalışıyorum. Bu nedenle de olabildiği kadar okuduklarımdan paylaşımlar yapmak daha inançlı bir alanda duruyordu benim için.
İlham yeri seans olsa da, paylaştığım danışanım ile de alakalı olmadığı için rahatça bir biçimde yazabiliyorum. Yalnızca oradaki durumu anlamamıza yardımcı olmuştu.
Bayana şiddet ve bayan cinayetlerini durduramama ve intiharlar son vakitlerde başımı ağrıtan yeni hususlardan. Oysa yapılabilecek o kadar çok şey varken, insanlarımızın tek çare/çözüm olarak, kendilerine kastedecek kişiyi yahut intiharı görmeleri karşısında soğukkanlılığımı kaybediyorum.
Olay yaşandıktan sonra “Be kardeşim! Görmedin mi bu adamın ne mal olduğunu?” sorularını hangimiz sormuyoruz ki?
Şunu söylerken buldum kendimi: bir bayan şayet bile bile, göz nazaran göre bir ateşe hakikat koşuyorsa, gerisinde daha büyük bir ateş vardır. Yahut daha berbata razı olmak ile birilerini, bir şeyi koruyor. Yani o mantıksız kararın onun dünyasında bir fonksiyonu var. Bir şeyleri telafi ediyor. Ya da bir temel muhtaçlığını doyuruyor. Bunu fark etmeden ne yaptığının farkına varamayacaktır. Bilhassa uyarıyı yaptınız ve bu muhafaza uğraşlarınız artık baskıya dönüşüyor ve yakınınız sizden daha fazla şey saklar olduysa, yardım alın. Ancak evvel kendinizi hedefleyin. Bizim aile sistemimizde genel olarak bir sorun olmayabilir. Lakin ailemizin bu ferdine karşıt gelen bir şeyler var. Yahut onun hayatında bir şeyler yolunda gitmiyor. Bilindik sorun çözme davranışlarımız işe yaramıyor.
Hatta şöyle deyin: bir şeyler oldu ve sen bizden uzaklaşıyorsun. Bizim senin için gördüklerimiz sana âlâ gelmiyor. Bu gidişatın sonu bizi korkutuyor. Bir şeyler yapmak istiyoruz. İstiyoruz ki bu profesyonel olsun. Ancak her ne derse onu yapalım.
Kim haklı? değil. Yanılgı kimde? de değil. Bütün arayışlar manaya gayeli olmalı. Unutmayalım, en uçuk tercih ve davranış formunun dahi onun hayatında bir fonksiyonu var. Kişi evvel kendini ikna eder. Asıl olan hayattır.
Bir kadın/insan şayet bile bile, göz nazaran göre bir ateşe gerçek koşuyorsa, ardında daha büyük bir ateş vardır.
