Bazı hastalıklarla tek başımıza başa çıkamayabiliriz. O sırada yaşadıklarımızı, duygularımızı günlüğümüze yazarsak hastalığın bulgularının anlaşılması basitleşebilir. Hayatlarımıza ait konulan yazmak stresi eksiltir ve genel bağlamda sıhhatimizin büyümesine dayanakçı olur.
Kirk insanlara düşüncelerini, duygularını, yaşadıkları günlük vakalan ya da günlüklerine almak istedikleri rastgele bir şeyi nasıl kaleme alacaklanm öğretmektedir. Hoca olmayan Kirk bir hastanede çalışmaktadır.
“Hastalık ve travmatik hadiselerle alakalı duyguların kaleme alınması hastanın olanlan kabul etmesine, onunla başa çıkmasına yardımcı olarak içinde bulunduğu stresi ve uykusuzluğu eksiltir. Be-denlerindeki stres yaratan psikolojik unsurlan değiştirerek sıhhatlerını düzenleyebilirler.
“İnsanların kendi iç seslerine kulak verecekleri bir yere gereksinimleri vardır. Yazmak, öbürlerinden gelecek bir cevaba bağımlı olmak yerine, insanın içindeki ürkütücü suallere cevap bulmasına dayanakçı olur. Yazarak efor kazanırsınız,” diyor Kirk.
Ne cins bir günlük meblağsanız tutun kaideler hep aynıdır: başka bir deyişle, yoktur. “Dilbilgisi dersinde olmadığınızı usunuzdan çıkarmayın,” diyor Kirk. “Noktalamalara, dilbilgisine hatta hecelemelere dahi boş verin. Yakaladığınız bu günlükten size kimse anekdot vermeyecektir. Mektepte değilsiniz. Günlüğü mutlak kendiniz için yakaladığınızı sakın unutmayın.”
Kirk günlük yakalamaya saat tutarak başlamayı önermektedir. Kirk’in teklifi yönünde şahsın o sırada usuna ne kazançsa gelsin en az sekiz dakika müddetince yazmasını gerektiğidir. “Günlük sizin için her gün telefonlaştığınız ya da beraber kahve içtiğiniz bir arkadaş kimliğine bürünmelidir.”
Kuzey Dakota Eyalet Üniversitesi tahlilcilerinin yaptığı bir araştırmada astım ya da romatizma gibi kronik hastalıkları olan bireylere haftada bir defa bir saat süresince hayatlarına ilişkin duygularını yazmaları önerilmişti. Günlük yakalamaya başladıktan aylar sonra hastaların yüzde 47′sinde şikâyetlerinde eksilme ve somut bir iyileşme görülmüştür.
