Neden mutsuz hissediyoruz?

Beşerler birşeylere mana yüklemek için fikirlere itimat etmektedir. Fikirler hayatımızı şekillendirir. Lakin özgörü gücümüz daha da ötesine geçmektedir. Kendimizi bazen bulunduğumuz durumdan bağımsız fikirler içinde bulabiliyoruz. Hayal görüyoruz, düşlüyoruz, planlıyor ve anımsıyoruz, hatta bazen sabaha kadar uyumayıp gerçekleşemeyecek fikirlere dalıyoruz. Bu soyut ve bağımsız kanılarımız ise dünya icin modeller yahut standartlar oluşturmamıza neden oluyor. Devamında ‘Ideal’ şartları ve zıt koşullarıda düşünüyoruz buda bizi bu standartların gölgesinde yaşamak zorunda olduğumuz bir çıkmaza sürüklüyor.

Elbette bunların müspet etkileride mevcut.Standartlarımızın oluşu kendimize mahsus bir tatmin sağlamamıza yardımcı oluyor.Oluşturduğumuz standartlara eriştiğimizde ise keyifli oluyoruz.

Pekala ya bu standartlar nerden geliyor?

Bazen kendimizi toplumun bizden beklediği o ‘tip’ insan ile kıyaslıyoruz. Genelde kıyasladığımız bireyler bizimle tıpkı koşullara sahip olanlardır.
Kimilerimiz ise büyük hayaller kuruyor ve onlara ulaşana dek tatmin olmuyor. Şu metaforu kullanırsak “Standartlarımız tıpkı iki ucu keskin kılıç üzeredir, dilediğimizde yollarımızı açabilmemizi sağlarlar ve birebir vakitte bu yolda bizi destekleyenleride korur”.

Bu standartların bir kısmı toplumun dayatmalarıyla bir kısmı ise temasta olduğumuz insanlardan kaynaklı ortaya çıkmaktadır. Unutmamalıyız ki medya, kitaplar ve TV de bu standartlarımızı kıymetli ölçüde etkilemektedir. Yalnızca temel gereksinimlerimizin karşılamak yetmiyor bizden beklenen standartlar uğruna çabalamak dahi bizi keyifli ediyor. Bu prensiplere ister inançlar ister kıymetler diye nitelendirelim biz bu oluşturulmuş rotalar doğrultusunda ilerlemeyi arzuluyoruz.

Pekala ya beşerler neden mutsuzlar?Çünkü tamamlanmış hissedemiyorlar,çünkü her daim erişilmesi gereken daha yüksek standartlar ve tamamlanması beklenen işler vardır.”Ne vakit evleneceksin”, “Mezun oldun ne vakit işe başlayacaksın?”gibi.
Birtakım Beşerler toplumun isteklerini kendi standartları üzere kabul eder kimileri ise kendi standartları için savaşır.Çoğumuz bu formda hayatımızı sürdürürüz.

Kendi iç sesinizi dinleyin, dilekleriniz ve hayallerinize kulak verin!