Mindfulness, “Şimdiki vakit içerisinde gerçekleşenlere dikkat etmek ve bunları laf etmek” manasına gelir. Bu iki farklı hususta farkındalık gerektirir. Birincisi “mevcut an içinde olanları fark etmek” ikincisi ise “tüm bu fark ettiklerimizi karşılama biçimimizi fark etmek (mutlu mu ediyor mutsuz mu)” tir.İnsanları rahatsız eden olaylar değil, bunu algılama biçimleridir. Bu algılamayı fark etmek rahatsız eden olaylarla baş etme yetimizi arttırır.
Mindfulness’in Adımları
Dikkat: Dikkat etmediğiniz bir şeyi fark edemeyiz.
Niyet: “Şuan neyin peşindesin?” Niyetimizin farkında olup dikkatimizi oraya getirmek değerlidir.
Tavır:Minfulness’te en kıymetli kısım burasıdır.Tutumun 6 basamağı vardır.
Anda Kalabilme :Zihnimiz geçmiş ve geleceğe gitme eğilimindedir. Kıymetli olan zihnimizi şuana getirebilmektir.
Yargılarımızı Fark etmek: “Benim …… bahiste yargılarım var.” sözündeki boşluğunu bilmek fark etmek kıymetlidir.
Kabul:Kazanmak kadar kaybetmekte gerçektir bunu kabul edebilmek tavır için temeldir.Sürekli mutluluğun peşinden koştuğumuzu düşünelim bu bizi elbette yoracaktır. Memnunluk kadar mutsuzlukta gerçektir.
Şefkat: Şefkat acı durumunda onunla baş etmemizi onunla kalmamızı sağlar.Şefkat acının kozmik olduğunu söyler. Mindfulness’ e nazaran acı çekenle çekmeyen ortasında bir fark yoktur.
Akışına Bırakmak: Bu evrede tutunulan şey her neyse onu fark eder ve onunla yüzleşiriz.
Başlangıç Ruhu: Her tecrübesi birinci sefer yaşayabilme marifetidir. Bu tavır monoton yaşanan günlere ilaç üzere gelir. Pandemi devriyle birlikte hepimiz birbirini takip eden birebir günleri yaşamaktayız. Bu da bizleri “otomatik bir pilot” üzere hissettirebiliyor. Bununla baş etmek karşısında değerli bir adımdır.
Mindfulness ile birlikte makul niyet ve tavırla, niyetlerimizle kurduğumuz bağ ömürle temasımızı kolaylaştırır. Odaklanmış tavır (Ben öfkeli biriyim.) yerine, üst bilişsel tavrı kazanmak, benimsemek mutluluğa götürür.