Dünyada her gün 25.000 insanın açlıktan, her yılda 2.8 milyon insanında obeziteden hayatlarını kaybettiğini biliyor muydunuz. Kimisi nitekim yokluktan hayatını yitirirken kimisi de bolluktan obez olmuyor aslında…duygusal açlıktan ötürü ve bu açlığı doyurabilmek için daima ve sistemsiz sıhhatsiz beslenmesinden de kaynaklanıyor. Mideniz değil de hisleriniz aç olabilir, gerçekte aç olmadığınız halde kendinizi buzdolabı önünde buluyor musunuz, yalnızca birileri yemek yiyor diye sizde onunla atıştırıyormuşuz, konuta girince çabucak yemek yenmeli ve televizyon karşısında elinizin altında daima atıştırmalık olmalı mı, gece uykularınızı açlık bölüyorsa mideniz değil hisleriniz aç olabilir. Bilhassa dert, sonluluk, huzursuzluk üzere
duygusal boşluklarda kendinizi yemeğe vererek o tasadan uzaklaştırmak istiyor olabilirsiniz.
Kişi kendini bunalmış, üzgün, gerilimli, canı sıkkın hissettiğinde dopamin ve seratonin depolarının boşalıyor. Beden da bu biyokimyasalların boşluğunu daha fazla karbonhidrat ve yağlı besine muhtaçlık duyarak kapatmaya çalışıyor. Hatta bu yoğuna değinmişken yeme bozukluklarında önemli boyutlara gelen iki çeşit nevroza vardır, bunlara da bir bakacak olursak… Anoreksiya nevroza, olağandışı derecede düşük beden yükü, ağır kilo alma korkusu ve çarpık bir kilo yahut hal algısı ile karakterize edilir. Potansiyel olarak hayatı tehdit eden bir yeme bozukluğudur.
Bulimiya nevroza, çok yeme ataklarını takip eden kusmalarla karakterize eden hastalıktır. Hastalar çoklukla kısa müddette çok ölçüde yemek yerler ve akabinde sıhhatsiz bir halde ekstra kalorilerden kendinizi kurtarmaya çalışır. Suçluluk, utanç ve çok yemekten kaynaklanan ağır kilo alma korkusu nedeniyle kendilerini kusturmaya zorlayabilir yahut kalorilerden kurtulmak için çok fazla antrenman yapabilir yahut müshil üzere öbür usuller kullanabilir.
Bu her iki yeme bozukluğu da duygusal boşlukta olan şahısların benden algılarının da bozulmasıyla ilgilidir. Kesinlikle bir psikolog ve bir diyetisyen takviyesi olmalı, önemli durumlarda hastaneye yatırılıp hekim nezaretinde tutulması gerekir. Duygusal açlığı bastırmak için öncelikle hislerinizi doyurmanın yollarını psikoloğunuzla konuşun, hangi durumlarda daha çok atıştırdığınızı, denetimsizce yediğinizi gözlemleyiniz, sonluluk, hüzün, gerilim üzere durumlarda daha çok atıştırıyorsanız bu durumu psikoloğunuzla paylaşıp temeldeki sorun üzerinde bir arada çalışırsanız atıştırma yapmalarınızda son bulacaktır. Hislerimizi doyurmanın yollarını bulalım…