Bireyin fizikî, ruhsal ve toplumsal taraftan tam bir güzellik hali olarak tanımlanan sıhhat, hayat niteliğini belirleyen birincil faktör olarak görülmektedir.
Hareketli hayatı temsil eden; spor, meditasyon, dans üzere aktiviteler bireyin hayat niteliğini artırmaktadır. Spor; fizikî performansı geliştirmekte, tansiyonun denetim edilmesine yardımcı olmakta, akciğer kapasitesini geliştirmekte, çarpıntı riskini azaltmakta…Meditasyon; fizikî yorgunluğu azaltmakta, teneffüs sisteminin dengelenmesinde yardımcı olmakta, kalp ritminin düzenlenmesinde tesirli olmakta… Dans; kalp sıhhatini destekleyici bir tesir yaratmakta, kilo vermeye yardımcı olmakta, fizikî dayanıklılığı artırmakta ve daha birçok uygunlaştırıcı tesire sahip olmaktadır. Direkt fizikî uygunluk halini temsil ettiği düşünülen hareketli ömür, bunların yanı sıra ruhsal ve toplumsal taraftan güzellik halinin de en büyük destekleyicisi olmaktadır. Hareketli yaşama yönelik yapılan aktiviteler sonucunda, beyinde salgılanan endorfin ve serotonin üzere hormonların tesiriyle birey kendini keyifli hissetmekte ve yorucu aktifliklerin sonrasında bile canlı, dinç olmaktadır. Bu olumlu hislerin tesiriyle ruhsal sıhhatin temel iki bileşeni olan gerilim ve korku olgusu yüksek seviyede yaşanmamakta; depresyon, anksiyete üzere ruhsal bozukluklar engellenebilmektedir. Yeni öğrenmeler, kas kütlesinin korunumu, ortak aktiflik ve hislerin paylaşımı üzere faktörler ile de hem ruhsal hem de toplumsal taraftan düzgünleştirici ve geliştirici bir süreç sunulmaktadır.
Yorucu ya da günün büyük bir vaktini alan işlerde çalışan bireyler spor, meditasyon üzere aktiviteler yerine; asansör yerine merdivenleri kullanmak, tempolu yürüyüşle günlük işleri tamamlamak, toplu taşıma araçlarını kullanmak üzere tercihlerde bulunarak ömür hareketliliğini artırabilmekte ve hayat niteliğini iyileştirebilmektedir.