Anne ve babalardan sıklıkla duyduğum cümlelerden bir adedidir bu ‘okulda ki kurallara uyuyor meskene gelince apayrı biri oluyor’.
Bunun nedenlerine;
Konuttaki sonların okulda ki hudutlardan daha esnek olması,
Anne ve babanın dengeli davranmaması,
Çocuğun gerçek hayırı bilmemesi, anne ve babanın sıklıkla hayır’ı kullanması
Anne-baba-çocuk ortasında olumlu bağlantının sağlanmaması
üzere örnekler verilebilir.
Hakikat Bağlantı için birkaç küçük tavsiye;
Birinci olarak çocuklarınızın da bir birey olduğunu kabul ederek onlarla irtibat kurmalısınız. (Yaşı kaç olursa olsun, çocuğunuzdan isteklerinizin nedenlerini açıklarsanız ve bu çocuğunuz tarafından kabul edilirse esasen o davranışı gerçekleştirecektir.) Yeniden bir birey olarak kendinizi düşünün aklınıza yatmayan bir davranışı stantlar misiniz? Şunu da unutmayın ki; çocuklarınız her istediğinizi yapmak zorunda değil. Neden yapmadığını onunla konuşarak, ortak tahliller bulabilirsiniz.
Çocuğunuzdan beklentilerinizi gelişimini dikkate alarak isteyin. Örneğin; daha evvel oyuncaklarını toplamayan çocuktan toplamasını istemek mantıklı olmayacaktır. Bu üzere misyonları daha kolay kesimlere bölerek, ya da oyunlaştırarak çarçabuk öğrenmesini sağlayabilirsiniz.
Bu vazifeleri gerçekleştirdikten sonra; muhakkak takdir edin.
Misyonda ki eksiklerini göstermek yerine, başarılarına odaklanın. Örneğin; tüm oyuncaklarını toplamış, bir iki oyuncağı yerde kalan çocuğa ‘Oyuncaklarının iki tanesi hala yerde demek yerine, oyuncaklarının bir birçoklarını toplamışsın mükemmel bir iş çıkardın diyebilirsiniz.’
Sizi dinlesin istiyorsanız birinci evvel siz çocuğunuzu dinleyin. Sonlarını bilsin, kurallara uysun istiyorsanız birinci evvel siz onun sonlarına uyun. Ona özgür olduğu, alanlar tanıyın. Örneğin; tekrar oyuncak toplama davranışında kendi odasında istediği üzere oynaması özgür olsun ve siz buna hürmet duyduğunuzu tabir edin. ‘Burası senin odan ve dilediğin üzere oynayabilirsin, sana hürmet duyuyorum’ Lakin salon ortak bir alan orada oynadığın vakit oyuncaklarını toplamalısın gibi’.
Dengeli davranın. Hayır demeden evvel iki kez düşünün, sonrasında evet diyeceğiniz bir şeye hayır demeyin ki çocuk gerçek hayır’ ı ve hudutlarını bilsin. Annenin evet dediğine babada evet, babanın hayır dediğine annede hayır desin. Şayet tutarsızlık olursa çocuk hayır diyen tarafı değil, evet diyen tarafı dinler.
Kimi durumlarda evet dediğiniz bir şey hayır olabilir. Örneğin; kendi konutunuzda elinde yemek yemesine müsaade verirken, misafirlikte vermeyebilirsiniz. Burada kesinlikle çocuğa bu ayrımı anlatın. Neden meskende evet iken, misafirlikte hayır olduğunu bilsin.
Gerçek hayır’ın çocuk tarafından bilinmesi çok kıymetli, gerçek hayır vücutla, jest mimik ve ses tonuyla da desteklenmelidir. Burada sert olmak değil, kararlı görünmek gerekir. Ve kesinlikle hayırın nedenleri; çocuğa anlatılmalıdır. Unutmayın çocuğun üstüne hakimiyet kurmaya çalışmıyorsunuz ortak olarak aile sonlarınızı öğretiyorsunuz.
Çocuğunuzu diğer çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk birbirinden farklı ve özel, her ailede o denli. Her ailenin kendine nazaran kuralları ve sonları var. Çocuğunuzu yalnızla kendi ile kıyaslayın ve gelişimine odaklanın.